Batı deyince sözümona uygar Batı gelir aklınıza, değil mi? Hayır!
Oysa o, balıkçıların korkulu rüyasıdır Foça'mızda.
Balıkçıların ekmek tekneleri tehlikededir...
Ve o saatlerde Neco Kafe hep açıktır.
Gelen ilk kişi hep Şerif Abi'dir.
Ekmeğine, ailesine bu kadar bağlı bir adam tanımadım ben.
Bir de öyle bir futbolcuydu ki, yüreğinin kadifeliği ayaklarına vurmuştu sanki.
Onun inanılmaz pasları beni futbolcu yaptı.
Karşıyaka Kulübü hemen kaptı, Alsancak’ta seyrettim onu. Ancak kısa sürdü o macerası güzel abimin.
O her sahaya çıkışında sanki denize çıkar gibiydi; burnuna tuz kokusu geliyor, kalbine dalgalar gidip geliyordu. (Aklında) ailesi, çocukları...
Dayanamadı, Batı'yı bile özledi. Döndü denizine.
Fakat hayat ona başka bir oyun hazırlıyordu; bu dünyada her şeyden çok sevdiği ailesinden birini alıverdi ondan.
Şerif Abi çok severdi dama oynamayı ama o acıya dayanamadı, "DAMA!" dedi.
Mezarına Foçaspor forması örttüm.
Gitti altın kalpli adam...
Yakamozlarda uyusun inşallah...
NECATİ VURAL / FOÇA
YORUMLAR